آزمایش جعبه L شکل بتن

این آزمایش براساس یک طرح ژاپنی برای بتن های زیر آب توسط Petersson توسعه یافته است. این ازمایش بیانگر قابلیت پر کنندگی و قابلیت عبور بتن خود تراکم می باشد. همچنین می توان وجود یا عدم وجود جداشدگی بتن را به صو.رت چشمی مشاهده نمود. این آزمایش به منظر بررسی قابلیت جریان بتن تازه و پدیده انسداد ناشی از حضور میلگردها طراحی شده است

1) وسایل مورد نیاز

1-جعبه L شکل به ابعاد نشان داده شده در شکل 1
2-کرنومتر
3-ماله و کمچه

شکل 1 : ابعاد جعبه L شکل

2) روش انجام

دستگاه این آزمایش شامل دو قسمت می باشد. بخش عمودی که از بتن پر می شود به همراه دریچه ای در قسمت پائینی که پشت ان آرماتورها به فواصل معینی تعبیه شده اند و بخش افقی که در فواصل 20 و 40 سانتیمتر از دریچه علامتگذاری شده است.. نوع دیگری از دستگاه جعبه L شکل وجود دارد که محل ارماتورها به فاصله 7 سانتیمتری از دریچه تخلیه بتن قرار دارد.

در حدود 14 لیتر بتن که به صورت معمولی نمونه برداری شده است برای انجام آزمایش لازم می باشد سطوح داخلی دستگاه را مرطوب و بخش عمودی دستگاه را با نمونه بتن پر میکنیم. آن را به مدت 1 دقیقه رها کنید. دریچه متحرک را بلند کنید و اجازه دهید که بتن به داخل بخش افقی جریان باید همزمان کرنومتر را فعال کنید و مدت زمانی که طول می کشد بتن به نقاط 200 میلیمتر برسد را یادداشت کنید. پس از توقف جریان، ارتفاع بتن در انتهای بخش افقی h2 و ارتفاع در بخش عمودی h1 را اندازه گرفته و از تقسیم این دو ارتفاع ، نسبت انسداد را بدست می آوریم.

3) تفسیر نتایج

این دستگاه قابلیت عبور و پر کنندگی بتن را نشان می دهد . از روی اختلاف ارتفاع ابتدا وانتهای مسیر، می توان میزان عبور بتن را براورد کرد. هر چه نسبت (h2/h1) به یک نزدیک تر باشد نشان دهنده قابلیت پر کنندگی بهتر بتن خود تراکم و کمتر بودن تنش تسلیم بتن است (شکل 2 ج را ملاحظه کنید). پس از باز کردن دریچه زمان رسیدن جریان بتن به فواصل 200 و 400 میلیمتری از محل دریچه عاملی برا یسنجش لزجت خمیری ملات به شمار می ورد به طوری کهس رعت بیشتر جریان بتن تازه، نشان دهنده لزجت کمتر بتن تازه است.

علاوه بر آن براساس میزان قابلیت عبور سنگدانه ها از میان آرماتورها توانایی قابلیت عبور بتن به صورت کیفی قابل توصیف است. مطابق شکل 2 د، امکان دارد که نسبت انسداد به 1 نزدیک باشد ولی سنگدانه زیادی در پشت میله ها گیر کرده باشد. در واقع به نظر می رسدف میزان اختلاف قبل و بعد از میله هم باید اندازه گیری شود و به عنوان ملاکی برای قابلیت عبور شناخته شود.

همچنین با نمونه گیری در طول جعبه و اندازه گیری چگالی و دانه بندی آن ها می توان میزان جداشدگی و همگنی بتن را اندازه گیری نمود. اگر ذرات درشت دانه ها به انتهای جعبه برسند یعنی بتن مقاومت خوی در برابر جدا شدگی دارد. همچنین در مواردی که بتن همگن نباشد و جدا شدگی رخ داده باشد در 5 سانتیمتری از انتهای مسیر ارتفاع بتن به سرعت کاهش می یابد و جای خالی این فضا با دو غاب پر می شود (شکل 2 هـ را ملاحظه کنید).

در مواردی که آب انداختگی وجود داشته باشد، یک لایه دوغاب روی بتن تشکیل می شود که بصورت چشمی می توان تا حدودی آب انداختگی بتن را ملاحظه نمود (شکل 2 الف را ملاحظه کنید). باید توجه داشت اگر لزجت و تنش تسلیم بتن تازه بالا باشد احتمال بروز پدیده انسداد را زیاد میکند که در نتیجه قابلیت عبور و پر کنندگی بتن تازه را با مشکل روبرو میکند و باعث بروز پدیده انسداد در بتن می شود (شکل 2 ب را ملاحظه کنید). لازم به ذکر است که نتایج این آزمایش به سرعت باز شدن دریچه بستگی دارد بنابراین سرعت بیرون کشیدن دریچه باید در تمامی آزمایشها یکنواخت باشد.