این قسمت به تنظیمات موثر در طراحی و کنترل اتصالات مهاربندی اختصاص دارد.
تنظیمات کلی
گزینه‌های قرار گرفته در این قسمت در تصویر 5-12-1 نمایش داده شده است.
تصویر 5-12-1: تنظیمات کلی مهاربندی
تصویر 5-12-2: راهنمای تنظیمات کلی مهاربندی
- محدود کردن ضخامت ورق اتصال به فاصله بین مقاطع مهاربندی دوبل: در صورتی که این گزینه فعال باشد، سازه نگار در هنگام محاسبه ضخامت ورق اتصال مهاربندی میزان فاصله بین مقاطع دوبل مهاربندی را در نظر می‌گیرد و از این مقدار تجاوز نمی‌کند.
* در بسیاری از مواقع فعال بودن این گزینه باعث عدم موفقیت در طراحی اتصال می‌شود. بهتر است در این مواقع کاربر این گزینه را غیر فعال کند و سپس اقدام به طراحی مجدد کند تا به این ترتیب در صورتی که نیاز به ضخامت بیشتر صفحه اتصال وجود دارد از آن آگاه شود و اقدام مطلوب را انجام دهد.
- کنترل و طراحی ورق اتصال به صورت مستطیلی: این گزینه فقط در اتصالات مهاربندی تکی و تکی به تیر قابل استفاده است و سازه نگار را ملزم می‌کند که از اشکال مستطیلی برای طراحی استفاده کند.
تنظیمات طراحی
تنظیمات این بخش در تصویر زیر نشان داده شده است.
تصویر 5-12-3: تنظیمات طراحی مهاربندی
- یکسان بودن ابعاد جوش المان‌های همنوع: با استفاده از این گزینه می‌توان مطمئن شد که جوش المان‌های هم نوع نظیر مهاربندها در اتصال ضربدری یکسان خواهد بود.
- یکسان بودن ابعاد جوش کلیه المان‌ها: فعال شدن این گزینه باعث می‌شود که تمامی جوش‌های طراحی شده در یک اتصال مهاربندی دارای بعد یکسان باشند.
- تقارن ورق اتصال در اتصالات مهاربندی هشتی: این گزینه باعث می‌شود که حتی در صورتی که نیروها در دو مهاربند اتصال یکسان نباشد، باز هم طراحی ورق و اتصال به صورت متقارن انجام شود. با فعال کردن این گزینه، گزینه تقارن مشخصات جوش و فواصل برش نیز قابل استفاده خواهد شد.
- حداکثر تعداد سعی و خطا: در صورتی که سازه نگار برای رسیدن به جواب در طراحی اتصال به تعداد سعی و خطای بیشتر از این مقدار نیاز داشته باشد، طراحی اتصال نیمه کاره رها خواهد شد.
- متغیرهای کنترل و طراحی: در این قسمت پارامترهای موجود و موثر در کنترل و طراحی اتصال لیست شده‌اند. کاربر می‌تواند محدوده مطلوب خود را برای هر یک از این پارامترها به صورت حداقل (کمینه)، حداکثر (بیشینه) و میزان تغییرات در هر گام طراحی تعیین کند. میزان گستردگی این محدوده‌هامی‌تواند در موفقیت و یا عدم موفقیت طراحی موثر باشد.
- خروج از محوری ورق اتصال: این گزینه به سازه نگار اجازه می‌دهد تا ورق اتصال مهاربندی را در محدوده مشخص شده نسبت به محور مهاربند جابجا کند و قسمتی از ورق را که باربری برشی ندارد حذف کند و به این ترتیب به بهینه شدن ابعاد ورق کمک می‌کند.
- عرض ورق تقویتی: این گزینه برای تعیین عرض ورق‌های سخت کننده داخلی و ورق‌های تقویتی لبه آزاد تعبیه شده است.
- انتخاب ضخامت ورق‌های مورد استفاده: در این قسمت کاربر می‌تواند سازه نگار را ملزم کند که فقط از ضخامت‌های مورد نظر کاربر در طراحی اتصال استفاده کند.
تنظیمات نیروهای طراحی
در این بخش کاربر می‌تواند ترکیب بارهای مورد نظر خود را برای طراحی از میان ترکیب بارهای موجود در پروژه انتخاب کند.
